بپا خیزیم
چگونه اشک نریزم که خانه ویران است
تمام هستی ایران اسیر شیطان است
ز وحشتی که بپا شد زمین پراز مرگ است
دراین هوای پریشان جهان پریشان است
نگاه رهگذران خیره مانده از دیروز
به آتشی که نهان در دل خیابان است
هزار دختر و فرزند کاوه در هر شهر
هزار قافله در انتظار طوفان است
دوباره چهره ضحاکِ اهرمن زاده
پر از هراس ز انظار خلق پنهان است
بیا بدست توانای خود بپا خیزیم
که پای بستن و ماندن افول انسان است
دوباره اوج بگیریم یا که جان بازیم
که ما و من همه فرعیم و اصل ایران است
به عزم راسخ آئینه در مصاف و ظفر
گلایه نیست که او پایبند پیمان است
خسرو (آئینه)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر