پاسخ ملت ایران به آیندگان چیست ؟
خودسوزی و انقلاب تونس
اعتراضات وسیع و همه جا گیر تونس، با خودسوزی یک جوان دستفروش تونسی به نام محمد
بوعزیزی شروع شد و سپس بعد از گدشت زمان کوتاهی به شورش مردمی تبدیل گشت. این دستفروش تونسی کاملا مشابه دستفروش تبریزی خودمان یعنی
حمید فرخی دیزج 43 ساله اعتراض به این که پلیس مانع شده بود که او به کاسبی خود
ادامه دهد و اینکه بساط او را ضبط کرده و به مراجعات مکرر او توجهی نمیکردند و
بساطش را پس نمیدادند، خود را در خیابان آتش زد و متعاقباً در بیمارستان درگذشت. حادثه خودسوزی دستفروش تونسی باعث شروع هفته‌ها
تظاهرات خشونت‌آمیز خیابانی در سراسر تونس، و در اعتراض به بیکاری، فساد و گرانی مواد
غذایی شد و به تغییر رژیم و فرار رئیس‌جمهوری تونس انجامید.
و اما در ایران چه میگذرد و وقایعی اینچنین که فقط یک نمونه نبوده است و مشابه
آنرا چندی قبل در مورد یونس عساکره در خرمشهر مشاهده کردیم و حوادث متعدد همگون در
گذشته با چه واکنشی از طرف مردم روبرو بوده است ؟ اساسا مسئله این نیست که آیا
دستفروشان کارشان قانونی هست یا نیست. یا اینکه ممکن است بعضی از انها حتی جواز
این کار را نداشته باشند. مسئله مشکل معیشتی مردم در مقابل چپاول حکومتیان از
اموال توده هاست. مسئله اینست که چرا در مملکتی که دارای بزرگترین ذخایر نفت و گاز
و سایر منابع طبیعی و مالی میباشد مردم باید از فرط بیکاری و سیر کردن شکم زن و فرزندانشان
دست به هر کاری بزنند تا لقمه نانی را برای زنده ماندن پیدا کنند ! ایا تنها
اقازاده ها با اتومبیلهای پورشه مازوراتی و در سکونت در قصرهای انچنانی و
برخورداری از همه امکانات مالی که با دزدی پولهای مردم و تاراج ثروتهای ملی انجام
پذیرفته حق زندگی دارند ؟ پس سهم مردم گرفتار ایران از اختلاسهای میلیاردی که هر
از چندگاهی یکی از انها برملا میشود و بقیه همواره پنهان از چشم مردم باقی میماند
کجاست ؟ ایا انقلاب برای حکومت مستضعفین یعنی تلنبار کردن ثروت توسط قشر زیاده
خواهی که فقط یک قلم از ثروت یکی از آنها
به 95 میلیارد دلار میرسد ؟ باید با چراغ
بگردیم و ببینیم ایا در این حکومت حتی یک نفر هست که دلش برای مردم بسوزد و برای
انها و بخاط انها کار کند ؟ (گفتند یافت می نشود گشته ایم ما ). در اینجا دو سئوال اساسی مطرح است. اول اینکه این
وضعیت و این مظالم و نابسامانیها تا کی ادامه خواهد داشت ؟ دوم اینکه تحمل این
مردم گرفتار کی بپایان میرسد و کاسه صبرشان کی لبریز میشود. هردو این سوالات بهم
گره خورده و مربوط است بدین معنی که سرنوشت هر ملتی دست خودش است و حکومت هر کشوری
حکومتیست که مردم ان کشور محق انند. حوادث مشابه ای که در تونس و ایران بوقوع
پیوست باعث شد مردم سرنوشت خود را بدست خود متغیر کنند اما در ایران تا کنون به
سکوت و تماشا گذشته است و بس. مع اوصف نسل کنونی باید به آیندگان پاسخگو باشد. پاسخ ملت ایران به آیندگان چیست ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر